ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ, ΛΙΜΝH ST. WOLFGANG, HALLSTAT, ΒΙΕΝΝΗ και άλλες μαγικές τοποθεσίες!
Η ηλιόλουστη, καλοκαιρινή και ζεστή ημέρα (για τα κεντροευρωπαϊκά δεδομένα) αποτέλεσε την πλέον κατάλληλη συνθήκη για την εκκίνηση ενός ταξιδιού με αυτοκίνητο στους αξιόπιστους και καλά συντηρημένους αυτοκινητόδρομους της χώρας. Από τη Βιέννη, το SUV της εταιρίας ήταν ίδιο κι απαράλλαχτο με το οικογενειακό αυτοκίνητο που οδηγούμε στην Ελλάδα. Η προσαρμογή, κυρίως με τα ηλεκτρονικά συστήματα του οχήματος, ήταν ιδανική για να ξεκινήσουμε την περιπέτειά μας. Οι μεγάλοι και ασφαλείς αυτοκινητόδρομοι με την ευλαβική τήρηση των ορίων ταχύτητας μας επέτρεψαν να θαυμάσουμε τις μικρές κωμοπόλεις, τους λόφους και τα λιβάδια, κι ενώ υπήρχαν κομμάτια του δρόμου όπου η διαδρομή προς το Σάλτσμπουργκ διαγραφόταν παράλληλα με τον Δούναβη. Περίπου 30 χλμ. έξω από την αυτοκρατορική πόλη και με συνοδοιπόρους μας τις λίμνες Attersee και Mondsee, είχαμε ήδη στα αυτιά μας τα βαλς του Μότσαρτ και του Βιβάλντι…
Σάλτσμπουργκ: Ένα κάστρο από αλάτι!
Η ονομασία της πόλης κρύβει μέσα της όλη την ιστορία και τον πολιτισμό ενός κάστρου φτιαγμένου από αλάτι! Το πάντρεμα των λέξεων Salz και Burg συνοδεύουν την ανάπτυξη αιώνες τώρα σε ένα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομίας της UNESCO. Το Salzburg αποτελεί τεράστια πολιτιστική παρακαταθήκη, καθώς πρόκειται για την πατρίδα του κορυφαίου Amadeus Mozart, η μορφή του οποίου διακρίνεται εύκολα σε πολλά σημεία της πόλης, από αγάλματα έως… σοκολατάκια!
Το κουκλίστικο ιστορικό κέντρο απείχε μόλις 10 λεπτά από το ξενοδοχείo ARCHOTEL Castellani. Φτάνοντας στην πύλη του κάστρου Hohensalzburg, το υπαίθριο σκάκι κράτησε για αρκετή ώρα τα παιδιά σε σκέψη και εγρήγορση, δίνοντάς μας την ευκαιρία να καταστρώσουμε το επόμενο βήμα: Την επίσκεψή μας στο εσωτερικό του, σε ένα μεγαλύτερα υφιστάμενα συγκροτήματα φρουρίων του 11ου αιώνα στην Ευρώπη. Ένα επιβλητικό μνημείο, σημάδι της επιθυμίας για αναγνώριση που εξέφρασαν οι πρίγκιπες επίσκοποι. Η μεσαιωνική γοητεία του κάστρου, από κανόνια μέχρι ιππότες και οι ιστορίες για τη ζωή στο φρούριο, συμπληρώθηκε ιδανικά για τα παιδιά μέσα από τα δωμάτια δραστηριοτήτων του μουσείου, με παιχνίδια οπτικών μέσων, διαδραστικά κουίζ και επιτόπιες κατασκευές!
Η περιπέτεια στο κάστρο συνεχίστηκε όταν οι ήχοι της τρομπέτας από τους μουσικούς στους πύργους του Hohensalzburg, μας οδήγησαν στην αίθουσα όπου φιλοξενείται ο Ταύρος του Σάλτσμπουργκ, ένα κυλινδρικό αερόφωνο περίπου 500 ετών. Πρόκειται για ένα από τα τελευταία σωζόμενα γοτθικά όργανα στον κόσμο, με περισσότερους από 200 σωλήνες. Πρόκειται για το παλαιότερο μηχανικό μουσικό όργανο που παίζεται ακόμα τακτικά, με τις μελωδίες του να αντηχούν στην παλιά πόλη στις 7 π.μ., στις 11 π.μ. και στις 6 μ.μ. Η επίσκεψη στο κάστρο ολοκληρώθηκε στην πλούσια διακοσμημένη μεσαιωνική Χρυσή Αίθουσα των δωματίων διακυβέρνησης, από την αίθουσα συνεδριάσεων και δεξιώσεων μέχρι το υπνοδωμάτιο και το μπάνιο, όπου ακόμα κι ο… αρχιεπίσκοπος πήγαινε μόνος του!
Η πρώτη επαφή με τους ήχους του Μαγικού Αυλού από γωνιές της παλιάς πόλης είχε γίνει, και η εξερεύνηση στην Altsadt και στην ιστορία της αριστοκρατικής πόλης είχε το άρωμα, το πνεύμα και τη διαχρονική παρουσία του Amadeus Motzart, του κορυφαίου συνθέτη που γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ στα χρόνια της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Βρεθήκαμε στην πλατεία Mozartplatz κοντά στον Καθεδρικό ναό και στο σπίτι όπου γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1756. Το χαρακτηριστικό μουσταρδί χρώμα στην πρόσοψη και η επιγραφή με χρυσά γράμματα στον μπροστινό τοίχο το κάνουν κάτι περισσότερο από αναγνωρίσιμο. Το σπίτι λειτουργεί ως μουσείο με κειμήλια της παιδικής ηλικίας του Mozart, μουσικά όργανα πάνω στα οποία συνέθεσε τη μουσική του, το μικρό βιολί των παιδικών του χρόνων, προσωπικά αντικείμενα, ακόμα και τρίχες του κεφαλιού του! Στον τελευταίο όροφο τα παιδιά παρατήρησαν για ώρα την προσομοίωση όπερας σε view master, βλέποντας τις μινιατούρες, συνοδεία κλασικών κομματιών του διάσημου συνθέτη.
Τα υπαίθρια σιντριβάνια πετάγονταν απότομα και δυναμικά, δροσίζοντας τους πεζοδρόμους του Σάλτσμπουργκ τις ώρες του μεσημεριού. Τα παιδιά έτρεχαν και γελούσαν κυνηγώντας τον ήχο του νερού, κάτω από τους 30 βαθμούς κελσίου. Δήλωναν ενθουσιασμένα χαζεύοντας το υγρό στοιχείο να βγαίνει τριγύρω τους μέσα από μικρές και κρυμμένες τρύπες στο έδαφος. Βέβαια είχαμε τον νου μας γιατί πολλά από αυτά ήταν «μυστικά» και ήταν αρκετά πιθανό να γίνουμε μούσκεμα εκεί που δεν το περιμέναμε! Σε αναζήτηση γεύματος πέσαμε πάνω σε έναν από τους εκατοντάδες Έλληνες εργαζόμενους της εστίασης στις πόλεις της Αυστρίας, που αναζητούν ένα καλό μεροκάματο σε μία ασφαλή χώρα. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις στα ελληνικά προχωρήσαμε τάχιστα στην παραγγελία μας για να οδηγηθούμε στη συνέχεια στο ξενοδοχείο για μπάνιο και ξεκούραση, διάβασμα και κατάθεση εμπειριών στο ημερολόγιο…
Redbul – Μουσείο Hangar-7
Η έντονη βροχή, από τις νυχτερινές ακόμα ώρες, «ξύπνησε» το πράσινο της φύσης στην αυλή του ξενοδοχείου. Την πρωινή ηρεμία έσπαγε το τραγούδι των πουλιών στα δέντρα. Οι καιρικές συνθήκες αποδείχθηκαν κατάλληλες για γρήγορο πρωινό και επίσκεψη στο στεγασμένο χώρο της Redbul το Μουσείο Hangar-7, σε απόσταση 5 χλμ έξω από το Σάλτσμπουργκ. Σε ένα κτίριο αισθητικά αναβαθμισμένο, εξερευνήσαμε τα αεροσκάφη των Flying Bulls, τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, μεταξύ αυτών και της Formula 1. Το μουσείο αποτελεί τόπο συνάντησης για όλους τους λάτρεις της τέχνης, έναν τόπο ανταλλαγής όπου καλλιτέχνες και φιλότεχνοι μπορούν να εμπνεύσουν ο ένας τον άλλον. Οι Ιπτάμενοι Ταύροι στο Σάλτσμπουργκ είναι αξιόπλοοι και διαθέτουν έναν παγκοσμίου φήμης στόλο με τα πιο όμορφα αεροσκάφη στην ιστορία της αεροπορίας. Όπως ενημερωθήκαμε, τα αεροσκάφη συντηρούνται τακτικά και χρησιμοποιούνται συνεχώς σε αεροπορικές εκθέσεις και εκδηλώσεις. Μεταξύ των εκθεμάτων παρουσιάζονται έργα σύγχρονης τέχνης, φωτογραφίες και άλλα εκθέματα, δημιουργώντας έναν μουσειακό χώρο που είναι μοναδικός στον κόσμο (δωρεάν είσοδος).
Ανάκτορο Mirabell
Η επιστροφή στην πόλη έγινε με ηλιόλουστο καιρό. Τα θαυμάσια, ιστορικά κτήρια και οι δαντελένιοι κήποι του ανακτόρου Mirabell ήταν σαν έργα τέχνης και κατάφεραν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω στα παιδικά μας χρόνια, όταν θαμπωμένοι από την ομορφιά των τοπίων αναρωτιόμασταν αν τα γυρίσματα της ταινίας «Η Μελωδία της Ευτυχίας» έγιναν σε στουντιακό background ή υπό πραγματικές συνθήκες. Οι αρχοντικές βόλτες μέσα σε ολάνθιστα τοπία με υπέροχα δείγματα ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής, η καταπληκτική θέα στο Καθεδρικό του Σάλτσμπουργκ, το όμορφο μπαρόκ σιντριβάνι και το μπρούτζινο άγαλμα του φτερωτού Πήγασου μας επέτρεψαν έναν περίπατο με νοσταλγική διάθεση και ατμόσφαιρα.
«Αξιωθήκαμε να το δούμε από κοντά» σκεφτήκαμε, μαθαίνοντας παράλληλα την ιστορία του ονόματος του παλατιού όταν ο δεύτερος, κατά σειρά, ένοικος Mark Sittich, έδωσε το σημερινό του όνομα εμπνευσμένος από τον «καταπληκτικό» και «υπέροχο» κήπο στα ιταλικά: mirabile, bella. Στο παλάτι του Mirabell γεννήθηκε το 1815 ο μετέπειτα βασιλιάς Όθωνας της Ελλάδας ενώ ο πατέρας του, ο διάδοχος του Wittelsbach, Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας, υπηρετούσε ως βουλευτής στο πρώην εκλογικό σώμα του Σάλτσμπουργκ.
Βέβαια, ένας άλλος κήπος, ο Κήπος Νάνων του Σάλτσμπουργκ, με τους λευκούς μαρμάρινους ήρωες, μονοπώλησε το ενδιαφέρον των παιδιών σε μία συλλογή χαρακτήρων που πετυχαίνουν να γοητεύσουν ακόμα και τους μεγάλους. Καθώς περιπλανιόμασταν σε αυτόν τον κήπο των νάνων, κάθε φιγούρα έπαιζε τον δικό της μοναδικό σημαντικό ρόλο, χαμογελώντας άτακτα, κρύβοντας φαγητό κάτω από το μπράτσο ή κοιτάζοντας σκεφτικά τον ουρανό. Και σίγουρα είχαν πολύ χρόνο για να τελειοποιήσουν τις πόζες τους… Οι διάσημοι νάνοι στον Κήπο του Σάλτσμπουργκ χρονολογούνται τον 17ο αιώνα. Προκειμένου να αποκατασταθεί η φυσική τους ομορφιά, 17 από αυτά τα μικρά ρακένδυτα αγαλματάκια αφαιρέθηκαν πρόσφατα, έλαβαν πλήρη «θεραπεία» και ανατάχθηκαν στα βάθρα τους σε νέες ομάδες, ανεβάζοντας την εμπειρία σε ένα εντελώς νέο και ακόμη πιο «παραμυθένιο» επίπεδο.
Λίμνη St Wolfgang – Καταφύγιο Schafberg & Hallstatt
Η επόμενη μέρα μας επιφύλασσε ιδανικές συνθήκες για ανάβαση στο καταφύγιο Schafberg στα 1783 μ. Πρώτη στάση στο τουριστικό θέρετρο του St Wolfgang που μαζί με τις πόλεις Strobl and St. Gilgen αναπτύσσονται γύρω από τη λίμνη Wolfgangsee. Η περιοχή αποτελεί επίγειο παράδεισο για όσους θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στον αθλητισμό με πεζοπορικές διαδρομές προς το Schafberg ή χαλάρωση και ηρεμία με μία κρουαζιέρα στη λίμνη ή ακόμα και μία εκδρομή στο πολυφωτογραφημένο Hallstatt.
Η λίμνη, η δημόσια ναυτιλία και το βουνό Schafberg ανέκαθεν προσέλκυαν διάσημους ζωγράφους από τον 18ο και τον 19ο αιώνα με σκοπό να μεταφέρουν τη γοητεία του Αγίου Βόλφγκανγκ στον κόσμο και να αφήσουν τα ίχνη τους στην πόλη. Το 1930 θαλάσσια αεροπλάνα που προσγειώθηκαν μπροστά από το Grand Hotel στη λίμνη Wolfgangsee μετέφεραν αστέρες του κινηματογράφου από όλο τον κόσμο γιορτάζοντας την τεράστια επιτυχία της κωμωδίας «Στο πανδοχείο του λευκού αλόγου» που προβλήθηκε στο Βερολίνο, καθιστώντας από τότε έως και σήμερα το St. Wolfgang παγκόσμιο προορισμό.
Η αγωνία για τη διαδρομή με τον πιο απότομο οδοντωτό σιδηρόδρομο ατμού στην Αυστρία είχε χτυπήσει κόκκινο, ωστόσο η ιστορία που τον θέλει να ανηφορίζει το όρος από το 1893 μας έδινε κουράγιο και αίσθηση ασφάλειας στη μετακίνηση. Χρειάστηκαν 35 λεπτά για να φτάσουμε στην κορυφή, καλύπτοντας μια ανάβαση 1.190 μέτρων και 5,85 χιλιόμετρα, με τις ατμομηχανές του ιστορικού οδοντωτού σιδηροδρόμου, από τις παλαιότερες ατμομηχανές στον κόσμο, να κάνουν το ταξίδι στο βουνό μία αξέχαστη εμπειρία. «Τυχεροί από τη φύση μας», πετύχαμε μία καθαρή μέρα με τη θέα από την κορυφή να είναι μαγευτική στο παγκοσμίου φήμης Salzkammergut. Επιστρέψαμε κάνοντας πεζοπορία μέχρι τον πρώτο σταθμό του οδοντωτού απολαμβάνοντας πανοραμική θέα 360° πάνω από τις αστραφτερές λίμνες της περιοχής Wolfgangsee, Irrsee, Mondsee και Fuschlsee, που καταλαμβάνουν τους πρόποδες των Άλπεων και εκτείνονται μέχρι τη λίμνη Chiemsee στη Γερμανία. Τριγύρω, τα βουνά ανεβαίνουν επιβλητικά, από την οροσειρά Höllengebirge μέχρι τον ορεινό όγκο Watzmann και τα βουνά Dachstein που θα επισκεπτόμασταν στον επόμενο σταθμό μας: τη λίμνη Grundlsee, την μεγαλύτερη λίμνη στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Styria.
Λίμνη Grundlsee: Από την πόλη στην εξοχή
Αφήσαμε πίσω μας την πόλη του Σάλτσμπουργκ, τη βάση για τις εξορμήσεις στην Άνω Αυστρία και να βρεθούμε πιο κοντά στην Αυστριακή έξοχη, ζώντας μέσα σε εκείνα τα ονειρικά τοπία που μόνο στα καρτ ποστάλ έβλεπες ή το πολύ πολύ σε φωτογραφίες από την εκδρομή που είχε κάνει στο παρελθόν κάποιος φίλος ή συγγενής αλλά… δεν σε είχε πάρει μαζί του!
Είχαμε θαμπωθεί από την ομορφιά των παραλίμνιων χωριών και των ονειρικών τοπίων και συνεπώς η επιλογή για διαμονή σε κάποιο από τα γραφικά ξενοδοχεία ήταν αρκετά δύσκολη. Κριτήριο ήταν η εγγύτητα με το υγρό στοιχείο και οι αθλητικές παροχές των καταλυμάτων. Πρόκειται για εξαιρετικά οργανωμένες εγκαταστάσεις με ατελείωτες δραστηριότητες για παιδιά, όπως είναι η βιωματική επαφή με τη φύση και τα ζώα στο πλαίσιο της ευρείας γνώσης… που κάποτε δεν εκτιμούσαμε, αλλά τώρα την ψάχνουμε…!
Έτσι ξεκινήσαμε για τη λίμνη Grundlsee καταγράφοντας μία ρομαντική διαδρομή μέσα στο ειδυλλιακό αλπικό τοπίο για να φτάσουμε το απόγευμα στο ξενοδοχείο Mondi Hotel. Η απέραντη θέα στη λίμνη ανάμεσα στους ορεινούς όγκους μας άφησε άφωνους και η παραμονή σε ένα παραδοσιακό ξενοδοχείο της κλασικής Αυστριακής εξοχής με συγκρότημα μικρών διώροφων ξύλινων σπιτιών, μας έκανε να νιώσουμε ολίγον ντόπιοι. «Εγώ θα κοιμηθώ στη σοφίτα», «κι εγώ θα πλύνω δόντια στην κάτω τουαλέτα…» «Πού έχεις βάλει την βαλίτσα;», «δες τον ουρανό από το μικρό παράθυρο της σοφίτας…» ήταν οι φράσεις ενθουσιασμού και οι ενέργειες που τις συνόδευαν για ώρα στο σπιτάκι, λίγο πριν βρει ο καθένας μας τον χώρο του και την ανάπαυλά του.
Το πρωί, τραβώντας την μικρή κουρτίνα στο κουκλίστικο παράθυρο, φτάσαμε να παρατηρούμε αμίλητοι για αρκετοί ώρα τη θέα της εκκλησίας του χωριού. Σαν μινιατούρα, η αυλίτσα της άγγιζε τη λίμνη και καθρεφτιζόταν πάνω της. «Πόση ευτυχία…» σκεφτόμουν, ενώ τα παιδιά ετοιμάζονταν για το πρωινό στο μπαλκόνι.
Παγετώνας DACHSTEIN και Σπήλαιο Πάγου!
Μιας και είχαμε πάρει τα βουνά ήδη μία φορά, αποφασίσαμε να το επαναλάβουμε πηγαίνοντας ακόμα πιο ψηλά και ακόμα πιο γρήγορα. «Για πού το βάλαμε μπαμπά;» ρώτησαν τα παιδιά τον αρχηγό που είχε μελετήσει πολύ καλά κάθε βήμα της εκδρομής, οδηγώντας μας καλοκαιριάτικα στον παγετώνα του Dachstein. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό φυσικό αξιοθέατο του μεγάλου ορεινού όγκου με πολλές κορυφές και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO Dachstein Salzkammergut. Λόγω της προσβασιμότητας και της γραφικής ομορφιάς του, ο παγετώνας Dachstein είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός με πολλά αξιοθέατα. Προσφέρει ευρύ φάσμα αθλητικών δραστηριοτήτων για τους επισκέπτες, όπως περιηγήσεις σκι, σκι αντοχής και ορειβασία. Πρωτόγνωρη εμπειρία ήταν η επίσκεψη στο Dachstein Ice Palace (Eispalast), ένα μοναδικό σπήλαιο πάγου που βρίσκεται μέσα στον παγετώνα. Το μοναδικό πανόραμα από το Sky Walk και τα συναρπαστικά αξιοθέατα στον παγετώνα Dachstein στα 2.700 μέτρα αποκαλύπτονται στα «5 δάχτυλα του Dachstein», στις πλατφόρμες παρατήρησης προς τη λίμνη και το χωριό του Hallstatt, αλλά και τις λίμνες Wolfgangsee, Mondsee, Attersee και Trauensee. Από τα 2.700 μπορεί κανείς να ξεκινήσει πεζοπορία ή ακόμα και σκι αντοχής στο μεγαλύτερο μονοπάτι παγετώνα στον κόσμο. Εμείς πάντως επιλέξαμε να αγγίξουμε χιόνι τον Ιούλιο και να απολαύσουμε την κουζίνα του υπερσύγχρονου καταφυγίου, σκεπτόμενοι το επίπεδο οργάνωσης και τη δυνατότητα που μας δόθηκε να βρεθούμε… λίγο πιο κοντά στον Θεό!
Ο αρχηγός – μπαμπάς είχε ήδη τσεκάρει από νωρίς τον λόφο του υπαίθριου Coaster στην πλαγιά Rittisberg. Τους καλοκαιρινούς μήνες η χιονισμένη πλαγιά του χειμώνα δίνει τη θέση της στο πράσινο λιβάδι, υπενθυμίζοντας ότι η απόλαυση με έλκηθρα δεν τελειώνει. Το αντίθετο μάλιστα. Η υπόσχεση για διασκέδαση έγινε πραγματικότητα, αφού το σύστημα των ανελκυστήρων μας ανέβασε στο βουνό και το έλκηθρο άρχισε να γλιστρά με ταχύτητα στις ράγες για να καταγράψει απόσταση 1.300 μέτρων. Η αδρεναλίνη του μπαμπά και των παιδιών χτύπησε κόκκινο, ενώ όμως εγώ, όπως συμβαίνει σε κάθε κλασική Ελληνίδα μάνα, ένιωσα τον φόβο περισσότερο απ’ οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα. Έτσι, η πρώτη κατεβασιά έγινε με καθυστέρηση και φρένο, για να δώσουν οι υπόλοιποι μία δεύτερη ευκαιρία στο coaster και σε… εμένα για να τους βιντεοσκοπήσω…
Bad Aussee: Βόλτα με ποδήλατα
Το πέρασμα μέσα από το Bad Aussee, στη συμβολή των τριών πηγών του ποταμού Traun, με τις γέφυρες των λουλουδιών και τον ήχο των ορμητικών νερών που διασχίζουν σε πολλά σημεία την πόλη, μας μάγεψε. Νιώσαμε πως έπρεπε να επιστρέψουμε για περισσότερες φωτογραφίες και βόλτα στα στενά δρομάκια, αλλά και παγωτό στην πλατεία. Επιλέξαμε αυτή τη φορά τα κοινόχρηστα ποδήλατα του ξενοδοχείου και από την λίμνη ακολουθήσαμε την ευδιάκριτη σήμανση της πεζοπορικής δασικής διαδρομής πλάι στο νερό, για να φτάσουμε στο Bad Aussee. Η μικρή πόλη είναι οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής των λιμνών Salzkammergut. Με πληθυσμό 4.862 κατοίκους, λέγεται ότι είναι το γεωγραφικό μέσο της Αυστρίας, που συμβολίζεται από ένα πέτρινο μνημείο στο κέντρο της. Μαζί με άλλες πόλεις των Άλπεων, το Bad Aussee συμμετέχει στον Σύνδεσμο Alpine Town of the Year για την εφαρμογή της Σύμβασης των Άλπεων στην επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης στο Alpine Arc, ενώ βραβεύτηκε ως Alpine Town of the Year 2010.
Το σούρουπο πλησίαζε και για να μην ξεμείνουμε με τα ποδήλατα στα σκοτάδια, βρεθήκαμε από το ίδιο μονοπάτι πίσω στο Mondi Hotel. Όμως η επιθυμία μας να δειπνήσουμε στα γραφικά εστιατόρια του Bad Aussee, παρέμενε ανίκητη. Και έμεινε ανίκητη αφού είχε πάει 8 το βράδυ και είχαμε ξεχάσει πως οι κουζίνες κλείνουν νωρίς στη χώρα, και πόσο μάλιστα σε μία πόλη της περιφέρειας. Αν και συνοδεύαμε παιδιά, αυτό δεν αποτέλεσε κριτήριο… ευαισθησίας. Οι ντόπιοι μας συμβούλεψαν πως μόνο η πιτσαρία των Τούρκων θα μπορούσε να μας εξυπηρετήσει, με αποτέλεσμα να περιμένουμε μαζί με άλλους δυο-τρεις… ξεχασιάρηδες τις πίτσες μας για να τις πάρουμε πίσω στο ξενοδοχείο. Όχι μόνο είμασταν οριακοί με τον χρόνο, αλλά σχεδόν κοιμόμασταν μπροστά στην ανοιχτή κουζίνα του Emre. Η ελληνοκτουρκική φιλία επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά με τον Χρήστο να συμπεραίνει πως «μας έσωσε ο Τούρκος!».
Η ταξιδιωτική περιπέτεια συνεχίστηκε από εκεί που άρχισε. Ο αποχωρισμός από την Αυστριακή εξοχή αποτέλεσε τη νέα αρχή για το ταξίδι, την πρωτεύουσα της Αυστρίας σε μία ευκαιρία γνωριμίας μας με το περίφημο μείγμα αυτοκρατορικών παραδόσεων, μουσικής και σαγηνευτικής γοητείας. Είμασταν ήδη καθοδόν για την αριστοκρατική Βιέννη…
